چو واصل شد فغان از جان پردرد

که او بُد درمیانه صاحب درد

نباشد چون تو دیگر صاحب درد

که بردی گوی معنی تو در این درد

ترسم که به گریه دیده آبم ببرد

وین پرده راز عشق بر من بدرد

تا آب گذشت زیر که سهل گذشت

آوخ که کنون بر سر که می گذرد

به روز اجل نیزه جوشن درد

ز پیراهن بی اجل نگذرد

پردۀ ناموس را برهم درد

ننگ بگذارد ز هستی بگذرد