چو مار سیه بر سر دار شد

سر کودک از خواب بیدار شد

آخر آن شه‌زاده زیر دار شد

چون قیامت فتنهٔ بیدار شد

چون در آن کوچه خری مردار شد

صد سگ خفته بدان بیدار شد

خالش بلای جان ز خط مشکبار شد

پرهیز ازان ستاره که دنباله دار شد

انصاف نیست سوختن از تشنگی مرا

کز خون من عقیق لبت آبدار شد

دیده ام از بسکه حیران رخ دلدار شد

کاسه چشم از نگاهم کاسه مو دار شد

هرکه از خواب عدم بیدار شد

روشنیها دید در پندار شد

همت ستارخان چون به وطن یار شد

باقر خانش ز جان یار وفادار شد

در همه‌جا یار او ایزد ستار شد

این یک سالار شد آن یک سردار شد

این شنیدستم که شه بیدار شد

وز نعیم ملک برخوردار شد

چو این دید، از خواب بیدار شد

خیالش همه سوی دلدار شد

دگر روز کازز خواب بیدار شد

بفکر عروسی سردار شد

خشایار کاز خواب بیدار شد

سر سرکشان بر سر دار شد