اگر میل یابد همی سوی خاک

ببرد ز خورشید وز باد و خاک

ز بس کاشک پالود بر تیره خاک

گل روی او گل شد از آب و خاک

کوهها از درگهش یک مشت خاک

در نیازی اوفتاده همچو خاک

یارب که چگونه خفت دوش اندر خاک

وان سیمین وی چگونه بپذیرد خاک (؟)

.....خدایا گنهش

چون رفت بیک بارگهی اندر خاک (؟)

جسم پاک ورا چو اندر خاک

بنهادند رفت پاک به خاک

ز پوشش تهی، پیکر پر زخاک

وزد باد، پوشد به وی گرد و خاک

زخشم سم بادپا روی خاک

چو ابر درخشنده شد پر از خاک