شاهباز از ترس پرها باز کرد

مرد دیگر بار قصّه باز کرد

کاوش مژگان او از بس که دست انداز کرد

صفحه آیینه را چون سینه شهباز کرد

چون نگردد آب حیوان در مذاق خضر تلخ؟

تیغ او در ماتم من زلف جوهر باز کرد

لؤلؤ تر با عقیق انباز کرد

چین بر ابرو بست و بازو باز کرد

هرکه با من غیر من انباز کرد

هفت دوزخ را بخود در باز کرد

در ز گنج و گوهر زر باز کرد

وان پسر را با زنی انباز کرد

رو به آن سلطان بی انباز کرد

گوشه چشم امیدی باز کرد

با لب خود گوششان انباز کرد

در ز صندوق حقیقت، باز کرد