دل وصالت بشکیبائی یافت

روز وصل از شب تنهائی یافت

وه که چشمت چو بلا عشوه گریست

خاصه جائی که تماشائی یافت

کارش آن بود کان کیایی یافت

از چنان پیشه پادشایی یافت

هر که با دوست آشنایی یافت

ز آفت خویشتن رهایی یافت

هر که خود را ز راه خود برداشت

راه در عالم خدایی یافت

ببر از خویشتن که طالب دوست

[...]

جانم از درد دل دوائی یافت

درد نوشید از آن صفائی یافت

بینوا بود جان مسکینم

از نوای خدا نوائی یافت

گنج اسمای حضرت سلطان

[...]

هر که باریک شد از فکر، توانایی یافت

هر که افتاد ز پا، پنجه گیرایی یافت