ترا چند از هوا راه خدا گیر

خدایت گر ازین پرسد مرا گیر

تو ترک لذّت نفس و هواگیر

ز شرع احمدی راه خداگیر

سعدی رهِ کعبهٔ رضا گیر

ای مردِ خدا! درِ خدا گیر

کای دل کم یار بی وفا گیر

در زاویه فراغ جاگیر

چو آب در دل هر سنگدل برو جا گیر

چو آفتاب در این خانه رنگ مینا گیر

ز زهد خشک دماغت گرفته می بینم

ز راه میکده گردی عبیرآسا گیر

صفای وقت به امید خم نخواهی یافت

[...]

دگرئین تسلیم و رضا گیر

طریق صدق و اخلاص و وفا گیر

مگو شعرم چنین است و چنان نیست

جنون زیرکی از من فراگیر