ابر گریان را سرشگ از لؤلؤ لالا که کرد

باد پویان را نسیم از عنبر سارا که کرد

آن هزاران جامه دیبا بباغ اندر که بافت

وین هزاران پیکر یاقوت بر دیبا که کرد

باغ را پر جامه های رومی و چینی که کرد

[...]

پس تفحص کرد کاین غوغا که کرد

با خلیفه این چنین سودا که کرد

بولهب را محرم طاها که کرد

لؤلؤ اندر کیسهٔ لالا که کرد

حیف باشد این سخن در گوش عام

توتیا در چشم نابینا که کرد

حسن او بر چشم ما پیدا که کرد

در سر ما این چنین سودا که کرد

خانهٔ دل مدتی تاریک بود

این زمان روشنتر از صحرا که کرد

این عجب بین قطره ای دریا شده

[...]