بنگر ز صبا دامن گل چاک شده

بلبل ز جمال گل طربناک شده

در سایه گل نشین که بسیار این گل

در خاک فرو ریزد و ما خاک شده

بنگر ز صبا دامن گل چاک شده،

بلبل ز جمال گُل طَرَبناک شده؛

در سایهٔ گل نشین که بسیار این گل،

از خاک برآمده‌است و در خاک شده!

ای به صورت ندیم خاک شده

به صفت ساکن سماک شده

از جمال تو وقت جان ستدن

مالک الموت شرمناک شده

جان پاک تو در صحیفهٔ خاک

[...]

ای بس که جهان باشد و ما خاک شده

ز آلایش تن روان ما پاک شده

تن طوطی جانرا قفسی دلگیرست

طوطی ز قفس جسته بر افلاک شده

منم اکنون به سر کوی وفا خاک شده

هر چه جز عشق تو ز آلایش آن پاک شده

مرهم ریش کسانی و ازین درد مرا

سینه مجروح و دل افگار و جگر چاک شده

تند مخرام و ببین هر طرفی شیفته ای

[...]

جامی از هستی خود پاک شده

در ره فقر و فنا خاک شده

گر بمانیم زنده بر دوزیم

جامه‌ای کز فراق چاک شده

ور نمانیم، عذر ما بپذیر

ای بسا آرزو که خاک شده

ادیب گفت بر اندام ملک و پیکر دین

لباس عافیت از تیغ ظلم چاک شده

حکیم گفت ازین خاک امید خیر مدار

که صد هزار چنین آرزو به خاک شده

حکیم گفت به فتوای شرع و حکم خدای

[...]

ای آنکه دلت ز هجر غمناک شده

وز دست دلت ناله بر افلاک شده

با این سوزن بدوزم انشاء الله

آن جامه که از دست غمت چاک شده