|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، ادیب به وضعیت دشوار جامعه و آسیب‌هایی که بر دین و اخلاق وارد آمده، اشاره می‌کند. او می‌گوید که لباس عافیت به دلیل ظلم و ستم پاره شده است. حکیم در پاسخ، به ناامیدی از خاک و دنیا اشاره می‌کند و می‌گوید که بسیاری از آرزوها در این خاک از بین رفته‌اند. او همچنین به حکم خدا و شرع اشاره می‌کند و بیان می‌کند که پس از پاک شدن از پلیدی‌ها، امید به بهبود وجود دارد.
هوش مصنوعی: ادیب بیان می‌کند که بر روی بدن و ظاهر حکومت و ساختار دین، به دلیل ظلم و ستم، لباس عافیت و آرامش پاره شده است.
هوش مصنوعی: حکیم می‌گوید از این زمین و از این دنیا انتظار خوبی و نیکی نداشته باش، چرا که هزاران آرزوی خوب و امیدوارکننده در این خاک به نابودی رفته‌اند.
هوش مصنوعی: حکیم بیان می‌کند که بر اساس قوانین شرع و دستورات الهی، پس از از بین بردن آن چیز ناپاک، آنچه که آلوده بود، پاک می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.