مست مست اندرو نگاهی کرد

گلخنی دوست دید و آهی کرد

ذات او بر وجود شاهی کرد

رحمتش رخ به نیک خواهی کرد

اکسیر محبت رخ ما کاهی کرد

هجران ستیزه کار، جانکاهی کرد

از چرخ بلند، سینه خالی کردن

دشوار نبود، ناله کوتاهی کرد

در راه طلب، ناله هواخواهی کرد

دل همرهی آه سحرگاهی کرد

زد قاصد شوق دست و پایی که نداشت

دامان وصال یار، کوتاهی کرد