بی تو چشمم حلقهٔ گلدام حیرانی مباد

دود دل مرغولهٔ زلف پریشانی مباد

حد طبعم لباسی برنتابد شعله وار

بر تنم جز جامهٔ چسپان عریانی مباد

دل چو گردد آب کوه صبر را از جا کند

[...]

پس از تو مرا زندگانی مباد

به گیتی درون کامرانی مباد

پس از تو مرا زندگانی مباد

به گیتی درون کامرانی مباد

پس از او مرا زندگانی مباد

دمی در جهان کامرانی مباد