به دیدار و چهره بسان پدر

چو بر چهره بودش نشان پدر

ای دزد هجا و مدح دیوان پدر

گوئی که شدم سوار میدان پدر

من رستم شعرم و تو سهراب منی

از خنجر من جان نبری جان پدر

گفت خفتن نیست درمان پدر

کز شبیخون ترسم ای جان پدر

از دست مده طریق احسان پدر

تا بر بخوری ز ملک و فرمان پدر

جان پدرت از ان جهان می‌گوید

زنهار خلاف من مکن جان پدر

ریختی خون دل از دیده گریان پدر

رحم بر جان پدر نامدت ای جان پدر

صد ره از دست قضا سینه به ناخن کندی

گر نیفتادی ازان رخنه در ایمان پدر

نوبهار آمد و گلها همه رستند ز خاک

[...]

شاه با وی گفت کای جان پدر

شمع بزم افروز ایوان پدر

ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر

وی داده بچنگ غم گریبان پدر

با اینهمه مهربانی آخر دیدی

با جان پدر چه کردی ای جان پدر؟!

پدرگفت انف چیست جان پدر

الف گفت باید بسان پدر