ملک طلبش بهر سلیمان ندهند

منشور غمش بهر دل و جان ندهند

دنیا طلبان زآخرت محرومند

کاین درد به طالبان درمان ندهند

ملک طلبش به هر سلیمان ندهند

منشور غمش به هر دل و جان ندهند

درمان طلبان ز درد او محرومند

کین درد به طالبان درمان ندهند

جز به رندان فقر آن ندهند

جرعه ییزان به خسروان ندهند

به کوی عاشقی از عافیت نشان ندهند

هر آن کسی که بدو این دهند، آن ندهند

چو عشق جان بردت، شکر گوی، کاین دولت

عطیه ایست که کس را به رایگان ندهند

گران رکابی دل برد جمله توسنیم

[...]

با خرد گفتم ای مدبر کار

که بدانش چو تو نشان ندهند

چیست حکمت که از خزانه غیب

برگ کاهی به راستان ندهند

بخسیسان دهند نعمت و ناز

[...]

درد را سوختگان تو به درمان ندهند

جگر تشنه به سرچشمه حیوان ندهند

بیقراران تو چون دامن صحرا گیرند

خار را فرصت گیرایی دامان ندهند

علم رسمی ورق سینه سیه ساختن است

[...]

به کوی عاشقی از عافیت نشان ندهند

هر آن کسی که به اولین دهند، آن ندهند

به کوی عاشقی از عافیت نشان ندهند

هر آن کسی که به اولین دهند، آن ندهند