رسم مجلس چو او نداند کس

در لطافت بدو نماند کس

غایت ملک او نداند کس

همه او و بدو نماند کس

چارهٔ عشق تو نداند کس

نامهٔ وصل تو نخواند کس

نقش هجران تو که مالد باز

تو توانی اگر تواند کس

در رکابت فلک فرو ماند

[...]

جانا به غریبستان چندین بنماند کس

باز آی که در غربت قدر تو نداند کس

صد نامه فرستادم یک نامهٔ تو نامد

گویی خبر عاشق هرگز نرساند کس

در پیش رخ خوبت خورشید نیفروزد

[...]

آخر او ماند و نماند کس

کنه او را جز او نداند کس