به رنج دل تو پروردی امیرا نیکنامی را

چنان چون مادر دلسوز فرزندگرامی را

سخا را دوستر داری . . . مر نامی را

ثنا را بیشتر جویی که غمگین شادکامی را

عطای تو بر آورده ست خاصی را و عامی را

[...]

رزبان برزد سوی رز گامی را

غرضی را و مرادی را کامی را

برگرفت از لب رف سیمین جامی را

بر لب جام نگارید غلامی را

داد در دستش آهخته حسامی را

بر دگر دستش جامی و مدامی را

در جهان از پی تمامی را

مایه بخشید روح نامی را

عشق تو بکشت عالم و عامی را

زلف تو برانداخت نکونامی را

چشم سیه مست تو بیرون آورد

از صومعه بایزید بسطامی را

تو را ساقی جان گوید برای ننگ و نامی را

فرومگذار در مجلس چنین اشگرف جامی را

ز خون ما قصاصت را بجو این دم خلاصت را

مهل ساقی خاصت را برای خاص و عامی را

بکش جام جلالی را فدا کن نفس و مالی را

[...]

میوه ور کن ز ورع جامی را

ببر از میوه وی خامی را

ساز خاک قدمش جامی را

ببر از وی به دمش خامی را

ای عشق تو کشته عارف و عامی را

سودای تو گم کرده نکونامی را

ذوق لب میگون تو آورده برون

از صومعه بایزید بسطامی را

ای عشق تو کشته عارف و عامی را

سودای تو گم کرده نکونامی را