اندر آمد به مسجد جامع

زو کرامات اولیا لامع

هفته ‌ ای خوان نهاد در جامع

تا بخوردند قانع و طامع

به فرمود کاول برارند جامع

که بامش برآید به خورشید لامع

نفس گردد روان چون برق لامع

رسد زو حرفها با گوش سامع

باز گردد به برزخ جامع

نیک دریاب این سخن سامع

مظهری گشت کلی و جامع

سر ذات و صفات ازو لامع

بهر نطقش بخوانی اوست سامع

بهر وصفتش بداین اوست جامع

فلک را حلقه داران صوامع

ثنای حضرتش زیب مجامع