کسی گر به پیکار نام آورد

سر جنگجویی به دام آورد

سرآهویک را بدام آورد

سگ نفس را دل بکام آورد

بر گل از سنبل نگارم دام مادام آورد

تا چو صیادان دلم را پای در دام آورد

سرو سیم اندام چون دعوی صیادی کند

دام دلها برگل از سنبل به‌ اندام آورد

هرکجا خواهد به زرق و حیله و رنگ و فریب

[...]

دلش را زلف گل در دام آورد

خرد آنجا زبان در کام آورد

یاد آن بهتر که آرام آورد

مار را چون مور در دام آورد

یلی نیست کورا به دام آورد؟

رود سوی میدان و نام آورد