و‌آنچه او خورده بود و باقی ماند

و‌آنچه از جرعه ریز ساقی ماند

هر که این آب خورد باقی ماند

چشم او در جمال ساقی ماند

چشمم که به خشک سال مشتاقی ماند

دور از رخ یار از ره قاقی ماند

چون غنچه لاله گل کند هر سر سال

داغی که ز ساقی به دل باقی ماند