شه ز بس جستجوی تافته شد

بی‌مرادی که باز یافته شد

هوشْ‌رفته چو هوشْ‌یافته شد

سرش از تابِ شرم تافته‌شد

تا زلفِ زره ورت به هم تافته شد

گوئی که هزار نافه بشکافته شد

زنجیرِ سرِ طرهٔ مشکین رنگت

از تابشِ خورشید رخت تافته شد

آب و خاکش ز عکس تافته شد

تبش اندر دو گانه یافته شد

ناگهان گوشه‌ای شکافته شد

پرتوی همچو صبح تافته شد