خاصه وقتی که در مصاف بُوَد

پای او بر دماغ قاف بُوَد

خواجه‌ای کز تخمهٔ اکاف بود

قطب عالم بود و پاک اوصاف بود

سینه باید که پاک و صاف بود

رنگ ظاهر محال و لاف بود

ساقی ما دوش باما در سر انصاف بود

با حریفان چون صراحی با درون صاف بود

چشم مردم دار و لب خندان و ابرو بی گره

بهر محنت دیدگان مجموعه الطاف بود

نامد از آهوی چین بوی غزالم گرچه خود

[...]

در آن روز کآیینه ها صاف بود

ز نور جمال تو شفاف بود

از دو سو تیغ در غلاف بود

جنگ در پشت کوه قافبود

هرچه اینجا درد آنجا صاف بود

آنچه تیره اندر آن شفاف بود

مهترابا یگانه منشی تو

گرچه ایراد من خلاف بود

لیک از من بگو که در بروات

ای دو سر قاف این چه قاف بود

کاین سخن‌ها همه گزاف بود

کاهل از کارها معاف بود