پس آن کوهها خوشتر از راغ شد

دِه اندر دِه و باغ در باغ شد

آمد بهار و موسم گلگشت باغ شد

گلبن برای اهل طرب چلچراغ شد

سر از دریچه کرد برون آن بهار حسن

هر کوچه از نسیم رخش کوچه باغ شد

گفتا چه رنگ می شوم از خوردن شراب

[...]

روان بی تأمل سوی باغ شد

ولی با دلی پرغم و داغ شد