با خوی بد تو گرچه در پرخاشیم

باری به غمت به گرد عالم فاشیم

چون نزد تو ما ز جملهٔ اوباشیم

سودای تو می‌پزیم و خوش می‌باشیم

من بنده و اسب هر دو امروز

بر درگه تو دو خواجه تاشیم

در گرسنگی بصبر کردن

ما هر دو درین دیار فاشیم

قدری جو اگر دهی باسبم

[...]

وگرنه ما کدامین خاک باشیم

که از دیوار تو رنگی تراشیم

گر خواجه ز بهر ما بدی گفت

ما چهره ز غم نمی خراشیم

ما جز که ثنای او نگوئیم

تا هر دو دروغ گفته باشیم

ما قلندروشان قلاشیم

ما چه مردان جنگ و پرخاشیم

شرط ما در وفای عشق آن است

نخروشیم و نیز نخراشیم

همچو پروانه شمع دوست شویم

[...]

درده شراب یک سان تا جمله جمع باشیم

تا نقش‌های خود را یک یک فروتراشیم

از خویش خواب گردیم همرنگ آب گردیم

ما شاخ یک درختیم ما جمله خواجه تاشیم

ما طبع عشق داریم پنهان آشکاریم

[...]

ما که شنگولیانِ خوش باشیم

بنده‌ی شاهدانِ قلّاشیم

بت‌پرستی نمی‌کنیم اَرنه

لعبتی بی‌نظیر بتراشیم

اصل معناست ور نه نقش کنیم

[...]

چو هستت دیگری، ما نیز باشیم

بهل، کز دور چوبی میتراشیم

همه سر مست و رند و قلاشیم

بر سر کوی عشق اوباشیم

فاش شد نام ما که قلاشیم

عاشق و رند و مست و اوباشیم

والهٔ زلف یار دلبندیم

مبتلای بلای بالاشیم

یار سرمست چشم مخموریم

[...]

ما چو در سایهٔ الطاف خدا می باشیم

هرچه باشند به ما ، ما به جهان می باشیم

دیگران در هوس نقش خیالند و ما

نقش بندیم خیالی که مگر نقاشیم

نبود هیچ حجابی که به آن محجوبیم

[...]

صلاح از ما مجو زاهد که ما رندیم و قلاشیم

گهی دُردی‌کش میخانه گه سرخیل اوباشیم

سر ما چون صراحی کی فرود آید به هر جامی

سبوها پُر کن ای ساقی! که ما رندان از این باشیم

زدم از دیده آب و از مژه جاروب راهش را

[...]

دی در حق ما یکی بدی گفت

دل را زغمش نمی خراشیم

ما نیز نکوئش بگوئیم

تا هر دو دروغ گفته باشیم

دی در حق ما یکی بدی گفت

دل را زغمش نمی خراشیم

ما نیز نکوئیش بگوئیم

تا هر دو دروغ گفته باشیم