چه سخن کاین سخن خطاست همه

تو مرایی جهان مراست همه

بنیاد جهان غرور و سوداست همه

پنهان نتوان کرد که پیداست همه

چه رنج بری که حاصل عمر در آن

تا چشم کنی باز دریغاست همه

دایم ز قدت گلها راست همه

دل ماندگیی چند که برجاست همه

آن نیز که امروز ز ما کردی یاد

تاثیر دعای سحر ماست همه

بی‌نشان در نشست و خاست همه

از کژی دور و گشته راست همه

چه سخن کاین سخن خطاست همه

تو مرایی جهان مراست همه

دلبر ما که عین ماست همه

ظاهر از نقش ماسواست همه

ساری اندر حباب قطره و یم

بی‌تغییر وجود ماست همه

زان بت بس‌سرا و خانه ما

[...]