ز راه مهر جستن بازگشتم

ز رخت مهر دل پرداز گشتم

از صبر نکرده بازگشتم

وز دیده سوز ساز گشتم

چون میل تو سوی جور دیدم

غم جوی و ستم نواز گشتم

بی دل نالان و پوستی خشک

[...]

ازان حالت بخود چون بازگشتم

بمعنی با خرد همراز گشتم

از اول تا بآخر باز گشتم

در اینجا گاه صاحب راز گشتم

من از عشق تو بس بی‌ساز گشتم

ضرورت هم به مهرت باز گشتم