دست ذوق از طعام باز کشید

خفّت و رنجوریش دراز کشید

ماجراشان درین دراز کشید

آخر او را سوی نیاز کشید

اوحدی، این سخن دراز کشید

شب تاریک پرده باز کشید

گهی به پای تو جانم سرِ نیاز کشید

که دست از هوس کار غیر باز کشید

دلم ز شیوهٔ چشمت ندید مردمی ئی

به غیر از این که نیازی نمود و ناز کشید

متاع قلب مرا زآن نفس رواجی نیست

[...]

سر از نیاز من آنسرو سرفراز کشید

نیازمندی من دید و سر بناز کشید

بیک نگاه نهان می توان تلافی کرد

هر آن ستم که دل از چشم فتنه ساز کشید

خوش آن کرشمه و جولان که بر سرم از ناز

[...]