به جاه اندر ترا انباز دارم

به مهر اندر ترا همراز دارم

همیشه گرد تو پرواز دارم

کجا بر سر لگام آز دارم

آن در که بسته باید تا چند باز دارم

کامروز وقتش آمد کان در فراز دارم

با هر که از حقیقت رمزی دمی بگویم

گوید مگوی یعنی برگ مجاز دارم

تا لاجرم به مردی با پاره پاره جانی

[...]

چو نور دیده او را راز دارم

بزیر هفت پردهش باز دارم

همه خلق جهان را راز دارم

ولیکن عشق تو شهباز دارم

بخاصه این زمان چون راز دارم

ترا زین گفت اکنون باز دارم

گذشتم از سر و تن راز دارم

که هم انجام و هم آغاز دارم