شوم گور بابک زیارت کنم

وگر کرد باید عمارت کنم

از این راز چون استعارت کنم

برون از عیان چون عبارت کنم

با مه صراف گفتم خویش را یارت کنم

صرف سازم کهنه و نو صاحب کارت کنم

خواهم ایدل محو دیدارت کنم

جلوه گاه روی دلدارت کنم

واله آن ماه رخسارت کنم

بسته آن زلف طرارت کنم

گوش کن ای مست غفلت تا که هشیارت کنم

تا به کی در خواب خواهی ماند بیدارت کنم

شربتی از داروی اسرار در کارت کنم

تا علاج خستگی از طبع بیمارت کنم

نسازم اسیر و نه غارت کنم

نه بر کس نگه با حقارت کنم