تازگی سرو و گل ز بارانست

زندگی جان و دل ز یارانست

آن را که بود کار نه زین یارانست

کاین پیشهٔ ما پیشهٔ بیکارانست

این راه که راه دزد و عیارانست

چه جای توانگران و زردارانست

نقش نقش رسول و یارانست

حب ایشان گزین، که کار آنست

وقت طرب و مستی هشیارانست

کاطراف چمن کلبه عطارانست

از هر طرفی شکوفه پران گشته

چون نامه اعمال نکو کارانست

لطف جان بخش تو امّید گنه کارانست

هرکه رایش بجز این نیست گنه کار آنست

ای گنه کار گنه کرده مکن انکاری

تکیه بر لطف خدا کن که یقین کار آنست

ناامید از کرم دوست نمی شاید بود

[...]