بشد مرا به امید تو روزگار از دست

بدادم از پی وصل تو کار و بار از دست

منم فتاده پای غم تو دستم گیر

مکن ستیزه و این سرکشی بدار از دست

ز دست من به جوانی مشو نگارینا

[...]

چو شوق روی تو بر بودم اختیار از دست

برفت چون سر زلف توأم قرار از دست

به دست بود مرا دامن نگار دریغ

که برد چرخ جفا پیشه ام نگار از دست

گرت رسد به گریبان دوستان دستی

[...]