خسر و خسرو نشان شاهی که جز بر لفظ او

نیک بختی کم فرستد تحفه و زادی مرا

آن جهان بختی که الا ز آستین فرخش

روی ننمودست در عالم کف رادی مرا

جوشن اقبال او تا پشت من دارد قوی

[...]

به یک دم بر آتش نهادی مرا

به افسوس بر باد دادی مرا

تن دهد آید به دامادی مرا

دل خنک سازد از این شادی مرا

که ای کاش مادر نزادی مرا

و یا در کف شیر دادی مرا

که ای کاش مادر نزادی مرا

و یا در دم شیر دادی مرا