چنان شاپور شد دلدادهٔ او

که گشت از یک نظر افتادهٔ او

ز خون فتنه چوپان بادهٔ او

سر گردن کشان افتادهٔ او

قُولُواْ آمنَّا و فرمان داده او

بر خدا و آنچه بفرستاده او

صنوبر بندهٔ آزادهٔ او

فروغ روی گل از بادهٔ او

حریمش آفتاب و ماه و انجم

دل آدم در نگشادهٔ او