حکیم نزاری » غزلیات » شمارهٔ ۱۷۹
بده بیار که می مایه ی حیات من است
ز بدو خلقت من متصل به ذات من است
به وقت صبح درآیم زخواب و برخیزم
به بانگ چنگ که قدقامت الصلات من است
به نزد هر کس از آنجا که ذات ناقص اوست
[...]
شیخ محمود شبستری » سعادت نامه » باب اول » فصل اول » بخش ۵ - حکایت
ذوق من گفت در وفات من است
مردن من همه حیات من است
نسیمی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۱۲
من مظهر نطق و نطق حق ذات من است
در هر دو جهان صدای اصوات من است
از صبح ازل هر آنچه تا شام ابد
آید به وجود و هست ذرات من است
نسیمی » دیوان اشعار فارسی » رباعیات » شمارهٔ ۱۳
طوف سر کوی یار طاعات من است
اوصاف جمال او مناجات من است
در من نگرد کسی که او را طلبد
کایینه ذات و صفتش ذات من است
اسیر شهرستانی » دیوان اشعار » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۱۰۱
شراب لعل که سرمایه حیات من است
که جوش خضر جگر تشنه نبات من است
ز بحر تشنه لبی التجا به کس نبرم
دل شکسته من کشتی نجات من است
رضاقلی خان هدایت » تذکرهٔ ریاض العارفین » روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما » بخش ۹۷ - نسیمی شیرازی طابَ ثَراهُ
من مظهر نطق و نطق حق ذات من است
وندر دو جهان صدای اصوات من است
از صبح ازل هر آنچه تا شام ابد
آید به وجود و هست ذرات من است
رضاقلی خان هدایت » تذکرهٔ ریاض العارفین » روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما » بخش ۹۷ - نسیمی شیرازی طابَ ثَراهُ
من مظهر نطق و نطق حق ذات من است
وندر دو جهان صدای اصوات من است
صفی علیشاه » زبدة الاسرار » دفتر اول » بخش ۱۱ - در شرح سواری یکه تاز عرصه میدان وحدت و عنقای قاف هویّت و شرح مقام بقاء در وصف حضرت سید الشهدا علیه السلام والثناء در ضمن مکالمه آن مولا با بنت حضرت سیدة النساء صلوات ﷲ علیها فرماید
لا و الاّ وصفی از ذات من است
حرفی از آیات اثبات من است
صفی علیشاه » زبدة الاسرار » دفتر دوم » بخش ۲۰ - در معنیانا فتحنا لک فتحاً مبینا لیغفر لک ﷲ ما تقدم من ذنبک و ما تأخّر و یتم نعمته علیک و یهدیک صراطاً مستقیماً
احمدا ذات علی ذات من است
محو او ثابت در اثبات من است
صفی علیشاه » زبدة الاسرار » دفتر دوم » بخش ۳۴ - درسرّ طلب یاری نمودن امام برحق و ناصر مطلق اباعبدﷲ الحسین علیه السلام
بیکسی مستلزم ذات من است
ذات من برهان اثبات من است
الهامی کرمانشاهی » شاهدنامه (چهار خیابان باغ فردوس) » خیابان دوم » بخش ۱۰۰ - آمدن ح علی اکبر علیه السلام به وداع اهل حرم وزبانحال مادر با او
میاندیش – مرگم نجات من است
چنین کشته گشتن حیات من است