گل باغ دل میر محمود محروم

که نخل قدش مرگ برکند از بیخ

به بیمثلیش این دلیلی تمامست

که شد میر محمود بی‌مثل تاریخ

رفت آخر از جهان آن نیکنام

کز مروت تخم احسان می فشاند

سال تاریخش چو جستم عقل گفت

شاه ملا مرد و نام نیک ماند

ز عالم رفت آن شاه قلی نام

که با اقبال و دولت همنشین بود

چو تقدیر آمد از تدبیر درماند

چه تدبیر اینزمان تقدیر این بود

چو جستم از خرد تاریخ فوتش

[...]

در زمان عدل شاهنشاه عهد

لطف یزدان این در دولت گشاد

سال تاریخش چو جستم عقل گفت

تا ابد از لطف حی معمور باد

نظامی نیست دنیا را دلا از عهد او بگسل

منه بر کار دنیا دل که دنیا بی ثبات آمد

چرا سید نظام الدین محمد رفت از عالم

چرا آن چشمه آب بقاسیر از حیات آمد

چه حاجت وصف آن سید همین تعریف حالش بس

[...]

رفت آخر از جهان میر اجل

آنکه دایم لطف و احسان مینمود

یادگارش نام و محمودش لقب

صاحب تمکین و لطف و خلق وجود

سال تاریخش چو جستم عقل گفت

[...]

خضرت میرزا علی کایزد

در دولت بروی او بگشاد

در بهین روز و ساعت مسعود

گوهری حق ز گنج خویشش داد

بر پدر این پسر پی تاریخ

[...]

ز عالم گر برون شد احمد آقا

نپنداری که نام نیک حک شد

بیمن همت بابای کوهی

دل او محرم راز ملک شد

سبکروحانه رفت از بهر تاریخ

[...]

ایکه اینجا میرسی گو رحمت حق تا ابد

بر قوام الدین حسین بن سلیمانشاه باد

بود آنسرو روان نخل مراد دوستان

زان بود تاریخ سال رحلتش نخل مراد

شکر کز همت فرخنده به توفیق اله

عاقبت خانه اهل نظر این منزل شد

تکیه عافیتش نام و حساب تاریخ

منزل عافیت و مسکن اهل دل شد

هر که آمد در وجود آخر برفت

مهلت کس نیست در ملک وجود

از وجود میر لطف الله حیف

کانچه بودی شرط مردی مینمود

خلق گویند از پی تاریخ او

[...]

تاج دین خواجه زاده اسماعیل

که گل از شاخسار عمر نچید

مرغ روحش بلند همت بود

روضه قدس جان خویش گزید

شد بخلد برین درین تاریخ

[...]

خواجه بسحاق پیر صاحبدل

بود شمعی درین کهن فانوس

شد اسیر اجل که مردن را

نکند چاره عقل جالینوس

رفت مردانه آخر از عالم

[...]

پدر صالحم نهالی بود

که اجل برفکند از بیخش

این گواه صلاح اوست که هست

صالح حق پرست تاریخش

دریغ از خواجه لطف الله جراح

که در میدان حکمت تاختی رخش

دوا بخش جراحتهای ما بود

از آن تاریخ او آمد دوا بخش

حیف کاخر شد از جهان بیرون

خواجه با وقار صاحب سیف

سال فوتش زهر که جستم گفت

خواجه سیدی محمد حیف

آه از فلک که کوس رحیل است ساز او

در بزم هر که ساخت درین بزمگه درنگ

ساز و صدای پیر محمد ز چنگ رفت

رفت از جفای دایره چرخ نیلرنگ

گویند همدمان پی تاریخ فوت او

[...]

خواجه حسن سرو گلستان حسن

آنکه شد از چشم بدان زیر گل

گفت دلم از پی تاریخ او

گم شده وجه حسن از چشم و دل

مظهر لطف خواجه زین الدین

کرد در خلد جاودان منزل

بود شمعی میان اهل دلان

ذات پاکش بنور حق واصل

زان سبب گشت سال تاریخش

[...]

عقل اول علاء دین احمد

گشت آخر بلطف حق واصل

چشمه حکمت الهی بود

وین زلالش شد از ازل نازل

عقل گفت از برای تاریخش

[...]