|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساس ناکامی و عدم ثبات دنیا اشاره دارد. شاعر میگوید که دنیا نظامی ندارد و دل را از وابستگی به آن میرهاند. او از فقدان سید نظامالدین محمد و تاثیر آن بر زندگی مردم سخن میگوید و بیان میکند که از دست رفتن او، شبیه به خشک شدن چشمهای از حیات است. در نهایت، اشاره میکند که نیازی به توصیف بیشتر نیست و وفات او خود گواهی بر عظمت و مقامش است.
هوش مصنوعی: دنیا نظامی ندارد و نباید به آن دل ببندی. بهتر است که از وابستگی به دنیا بگسلی، زیرا آنچه در این دنیا است پایدار نیست و همواره در تغییر میباشد.
هوش مصنوعی: چرا سید نظام الدین محمد از این دنیا رفت؟ چرا آن چشمه حیات از میان ما رفت؟
هوش مصنوعی: نیاز به توضیح اضافه درباره آن بزرگوار نیست، تنها کافی است بدانیم که او چنان صاحب فضیلتی است که در تاریخ وفاتش، افتخار نسل آل طاها (پیامبر) به شمار میآید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.