گنجور

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب بیست و سیم - در صَبْر

 

اَلصَّبْرُ عَنْکَ فَمَذْمَومٌ عَواقِبُهُ

وَالصَّبْرُ فی سَائِرِ الْاَشیَاءِ مَحْمُودٌ

ابوعلی عثمانی
 

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب بیست و ششم - در عُبودیّت

 

یا عَمْر و ثاری عِنْدَ زَهْرائی

یَعْرِفُهُ السّامِعُ والرّائی

لاتَدْعُنی اِلّا بِیا عَبْدَها

فَاِنَّهُ اَصْدَقُ اَسْمائی

ابوعلی عثمانی
 

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب بیست و ششم - در عُبودیّت

 

فإن سَأَلونی قُلْتُ ها اَنَا عَبْدُهُ

وَ اِنْسَأَلوه ُ قالَ ها ذاکَ مَوْلائی

ابوعلی عثمانی
 

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب بیست و هفتم - در ارادت

 

ثَمَّ قَطَعْتُ اللَّیْلَ فی مَهْمَهٍ

لا اَسَداً اَخْشی وَلا ذِئْباً

یَغْلِبُنی شَوقی فَاطْوی السُّریٰ

ولَمْیَزَلْذوالشَّوْق مَغْلوباً

ابوعلی عثمانی
 

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب سی و دوم - در حُرِیَّتْ

 

اَتَمَنَّیٰعَلی الزَّمانِ مُحالاً

اَنْیَریٰمُقْلَتایَ طَلْعَةَ حُرٍّ

ابوعلی عثمانی
 

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب سی و دوم - در حُرِیَّتْ

 

مابَقی فی النّاسِ حُرٌّ

لاٰوَلاٰفی الْجِنّ حُرٌّ

قَدْمَضیٰحُرُّ الْفَریَقیْنِ

فُحُلْو اُلْعَیْشِ مُرٌّ

ابوعلی عثمانی
 

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب سی و سیم - در ذکر

 

ذَکَرْتُکَ لا اَنّی نَسِیتُکَ لَمْحَةً

وَاَیْسَرُ ما فی الذِّکْرِ ذِکْرُ لِسانی

وَکُنْتُ بِلا وَجْدٍ اَموتُ مِنَ الْهَوی

وَهامَ عَلیَّ الْقَلْبُ بِالْخَفَقانِ

فَلَمّا اَرانِی الْوَجْدُ اَنَّکَ حاضری

[...]

ابوعلی عثمانی
 

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب سی و سیم - در ذکر

 

ما اِنْذَکَرْتُکَ اِلّا هَمَّ یَزْجُرُنی

قَلْبی وَسِرّی وَروحی عِنْدَ ذِکْر اکا

حَتّی کَأَنَّ رَقیبَاً مِنْکَ یَهْتِفُ بی

اِیّاکَ ویْحَکَ والتّذْکارَ اِیّاکاً

ابوعلی عثمانی
 

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب سی و هفتم - در جُوْد و سَخَا

 

اِذا تَرَحَّلْتَ عَنْقَوْمٍ وَقَد قَدَروا

اَنْلاتُفارِقَهُمْفَالرّاحِلونَ هُمُ

ابوعلی عثمانی
 

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب سی و هشتم - در غَیْرَتْ

 

اَنا صَبٌّ لِمَنْهَوِیْتُ وَلکِنْ

مَا احْتِیالی بِسوءِ رأ ْیِ الْمَوالی

ابوعلی عثمانی
 

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب سی و هشتم - در غَیْرَتْ

 

هَمَّتْباتْیانِنا حَتّیٰاِذا نَظَرَتْ

اِلَی الْمِراةِ نَهاها وَجْهُها الْحَسَنُ

ابوعلی عثمانی
 

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب سی و هشتم - در غَیْرَتْ

 

اِنّی لَاَحْسُدُ ناظِرَیَّ عَلَیْکا

حَتّی اَغُضُّ اِذا نَظَرْتٌ اِلَیْکا

وَاَراکَ تَخْطِرُ فی شمائلکَ الَّتی

هی فِتْنَیٌ فَاغارُمِنکَعَلَیکا

ابوعلی عثمانی
 

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب چهلم - در دعا

 

دُموعُ الفَتی عمّا یُجِنُّ تُتَرْجِمٌ

وَاَنفاسُهُ یُبْدینَ مَا القَلبُ یَکْتُمُ

ابوعلی عثمانی
 

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب چهل و سیم - در ادب

 

فِیَّ انْقِباضٌ وَحِشْمَةٌ فَاِذا

صادَفْتُ اَهْلَ اَلْوَفاءِ والْکَرَمَ

اَرْسَلْتُ نَفْسی عَلی سَجِیَّتِها

وَقُلْتُ ماقُلْتُ غَیْرَ مُحْتَشِمٍ

ابوعلی عثمانی
 

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب چهل و پنجم - در صُحْبَت

 

وَعَیْنُ الِّرضا عَنْکُلِّ عَیْبٍ کَلیلةٌ

وَلکِنَّ عَیْنَ السُّخْطِ تُبْدِی الْمَساوِیا

ابوعلی عثمانی
 

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب چهل و ششم - در تَوحید

 

وَغَنّیٰلِیَ مِنْقَلْبی

وَ غَنَّیْتُ کَما غَنّیٰ

وَکُنّا حَیْثُ ما کانوا

و کانوا حَیثُ ما کُنّا

ابوعلی عثمانی
 

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب چهل و هفتم - در احوال این طایفه وقت بیرون شدن از دنیا

 

کُلُّ بَیْتٍ اَنْتَ ساکِنُهُ

غَیْرُ مُحْتاجٍ اِلی السُّرُجِ

وَجْهُکَ الْمَأمولُ حُجَّتُنا

یَوْمَ یَْأتِی النّاسُ بِالْحُجَجِ

ابوعلی عثمانی
 

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب چهل و هفتم - در احوال این طایفه وقت بیرون شدن از دنیا

 

تَسَرْبَلَ ثَوْبَ التّیه لَمّا هَوِیْتُهُ

وَصَدَّ وَلَمْیَرْضَ بِاَنْاَکُ عَبْدَهُ

ابوعلی عثمانی
 

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب چهل و هفتم - در احوال این طایفه وقت بیرون شدن از دنیا

 

وَحَقِّکَ لانَظَرْتُ اِلی سِواکا

بِعَیْنِ مَوَدَّةٍ حَتّی اَراکا

اَراکَ مُعَذِّبی بِفُتورِ لَحْظٍ

وَبِالْخَدِّ المُوَرَّدِ مِنْجَناکا

ابوعلی عثمانی
 

ابوعلی عثمانی » برگردان رسالهٔ قشیریه » باب ۴ تا ۵۲ » باب چهل و هفتم - در احوال این طایفه وقت بیرون شدن از دنیا

 

لازِلْتُ اَنْزِلُ مِنْوَدادِک مَنْزِلاٍ

تَتَحَیَّرُ الْاَلْبابُ عِنْدَ نُزولِهِ

ابوعلی عثمانی
 
 
۱
۱۳
۱۴
۱۵
۱۶
۱۷
۸۹