ز لشکر فرستادگان برگزید

که گویند و دانند گفت و شنید

دگر نامور چون به مکران رسید

دل شاه مکران دگرگونه دید

بر این گونه چون شاه پاسخ شنید

از آن جایگه لشکر اندر کشید

بیامد چو نزدیک مکران رسید

ز لشکر جهاندیده‌ای برگزید

دو لشکر بر آن گونه صف برکشید

که از گرد شد آسمان ناپدید

هوا پر ز ابر و زمین پر ز خوید

جهانی پر از لاله و شنبلید

چو خسرو ز دریا به خشکی رسید

نگه کرد هامون جهان را بدید

ز لشکر یکی نامور برگزید

که گفتار هر کس بداند شنید

چو خسرو به نزدیک کشتی رسید

فرود آمد و بادبان برکشید

سپهدار لشکر به خشکی کشید

ببستند کشتی و هامون بدید

ز اشکش پذیرفت شاه آنچه دید

و زآن نامداران یکی برگزید

چو از دور کیخسرو آمد پدید

سوار سرفراز چترش کشید

وز آنجا به شهر بخارا رسید

ز لشکر هوا را همی کس ندید

ز جمشید تا بآفریدون رسید

سپهر و زمین چون تو شاهی ندید

همی گفت شاه آن شگفتی که دید

به دریا در و نامداران شنید

نه کس چون تو اندر جهان شاه دید

نه این داستان گوش هر کس شنید

پر از بیم دل یک به یک پرامید

برفتند با جامه‌های سپید

جز از نیک‌نامی نباید گزید

بباید چمید و بباید چرید

بپیچید و ز او خویشتن درکشید

به دریا درون جست و شد ناپدید

چو هوم آن سر و تاج شاهان بدید

بر ایشان به داد آفرین گسترید