همه بنده‌گانیم و او پادشاست

خرد برتوانایی او گواست

چو برگاه باشد سپهر وفاست

به آورد گه هم نهنگ بلاست

که او دست چپ را نداند ز راست

ز بخشش فزونی نداند نه کاست

همی‌جست بازی چپ و دست راست

همی‌راند تا جای هریک کجاست

چو با سازشد مام گو را بخواست

بپرورد و با جان همی‌داشت راست

سراسر بر ایشان ببخشید راست

همه کام آن هر دو فرزند خواست

دلاور دو فرزانه بردست راست

همی هریکی ازجهان بهرخواست

یکی ز انجمن سر برآورد راست

به آوا سخن گفت و برپای خاست

تن مرده گرزنده گردد رواست

که نوشین روان برجهان پادشاست

بدانست کان کار آن پادشا ست

که زنده است جاوید و فرمانرواست

درم بود و گوهر چپ و دست راست

جز از جامهٔ شاه چیزی نخواست

فرستیم باژ ار بگویند راست

جز از باژ چیزی که آیین ماست

ز اندیشه شد شاه را پشت راست

فرستاده و درج را پیش خواست

چنین داد پاسخ که آری رواست

که از فره پادشاهی ماست

چنین داد پاسخ که این نارواست

بهای زمین هم فروشنده راست

چنین گفت کاین هم بفرمان ماست

به ارزانیان چیز بخشی رواست

چنین داد پاسخ که آری رواست

که تاج زمانه سر پادشاست

به گیتی نگر کین هنرها کراست

چو دیدی ستایش مر او را سزاست

بپرسید مردم کدامست راست

که جان وخرد بر دل او گواست

چوبشنید دانا که شد رای راست

بیامد بدر پاسخ نامه خواست