گفت هوشنگ‌: که ای بیچاره‌!

از چه هستی تو چنین بیکاره‌؟

چون شبیه تو بود بیچاره‌!

شد دچار گروه خونخواره‌!

چون به محبس نشست بیچاره

گشت جویا ز جفت آواره

تاخت بیرون ز حبس بیچاره

بی‌سرانجام و عور و آواره

همه از فضل و تقوی آواره

همه بی‌بندوبار و بیکاره