قناعت کن گذر کن از خور و خواب

گذشته عمر اکنون ذات دریاب

حقیقت جوهر قرآن تو دریاب

اگر مردی مرو هرگز از این باب

تو صافی باش بر مانندهٔ آب

مکن ای دوست همچون آب اشتاب

از آن سر آمدی ای خفته در خواب

زمانی کرد بیدار و تو دریاب

بدان غافل مباش و این تو دریاب

بسوی پیر خود آخر تو بشتاب

چه میگوئی همی گوید که بشتاب

برون از نه فلک اسرار دریاب

زبان خود نکو میدارو بشتاب

مر این پند دگر از من تو دریاب

همه در آب و فارغ گشته ازآب

فتاده جملگی اندر تب و تاب

ز هر دواصل دارند و وطن آب

ولیکن این معانی زود دریاب

همه در بحر آب و گشته غرقاب

همه در آب و گشته طالب آب

مگر بد خفته عشّاقی ابر خواب

شده بیهوش اندر عین غرقاب

نظر کرد وجمالش دید در خواب

گرفتش گوش آن مه را باشتاب

همه در غفلتند و رفته در خواب

در این دریا شده کلّی بغرقاب

تو بودی و من ای خوش خفته در خواب

مرا بنمودهٔاینجا تک و تاب

یکی سیری که این سیر جهانتاب

از آن نورست این معنی تو دریاب

چو سرگردانست او مانند دولاب

عجب تر از تو او ماندست غرقاب

مرا کردی طلب اینک مرایاب

بآهسته مکن درخویش اشتاب

ز جمله فارغ اینجا باش و دریاب

تو داری مال و جاه و جمله اسباب

غبار صورتت چون رفت حق یاب

چرا چندین شدی مانند سیماب

نه هرکس این سزاوار است دریاب

کجا باشد حقیقت تشنه سیراب