چون اشارت رسید پنهانی

از سرا پردهٔ سلیمانی

پر گرفتم چو مرغ بال‌گشای

تا کنم بر در سلیمان جای

در اشارت چنان نمود برید

[...]

روزی از روضهٔ بهشتی خویش

کرد بر می روانه کشتی خویش

باده‌ای چند خورد سردستی

سوی صحرا شد از سرمستی

به شکارافکنی گشاد کمند

[...]

چون فروزنده شد به عکس و عیار

نقد این گنجه‌خیز رومی‌کار

نام شاهنشهی برو بستم

کاب گیرد ز نقش او دستم

شاه‌ِ رومی‌قبای‌ِ چینی‌تاج

[...]

رایض من چون ادب آغاز کرد

از گره نُه فلکم باز کرد

گرچه گره در گرهش بود جای

برنگرفت از سر این رشته پای

تا سر این رشته به جایی رسید

[...]