دگر ره گفت کای دریای دُربار

چو دُر صافی و چون دریا عجب‌کار

عجب دارم ز یارانی که خفتند

که خواب دیده را با کس نگفتند

همه گفتند چون ما در زمین آی

[...]

دگر باره شهِ بیداربختش

سؤالی زیرکانه کرد سختش

که گر جان را جهان چون کالبد خوَرد

چرا با ما کند در خواب ناوَرد؟

و گر جان ماند و از قالب جدا شد

[...]

دگر ره گفت «بعد از زندگانی

به یاد آرم حدیث این جهانی»

جوابش داد پیرِ دانش‌آموز

که «ای روشن‌چراغِ عالم‌افروز

تو آن نوری که پیش از صحبت ِ خاک

[...]

ببین ای هفت ساله قره‌العین

مقام خویشتن در قاب قوسین

منت پروردم و روزی خدا داد

نه بر تو نام من نام خدا باد

درین دور هلالی شاد می‌خند

[...]