ملک عزم تماشا کرد روزی

نظرگاهش چو شیرین دل‌فروزی

کسی را کآن چنان دل‌خواه باشد

همه جایی تماشاگاه باشد

ز سبزه یافتند آرام‌گاهی

[...]

فروزنده شبی روشن‌تر از روز

جهان روشن به مهتاب شب‌افروز

شبی باد مسیحا در دماغش

نه آن بادی که بنشاند چراغش

ز تاریکی در آن شب یک نشان بود

[...]

چو رود باربد این پرده پرداخت

نکیسا زود چنگ خویش بنواخت

در آن پرده که خوانندش حصاری

چنین بکری بر آورد از عماری

دلم خاک تو گشت ای سرو چالاک

[...]

نکیسا در ترنم جادوی ساخت

پس آنگه این غزل در راهَوی ساخت

بساز ای یار با یاران دلسوز

که دی رفت و نخواهد ماند امروز

گره بگشای با ما بستگی چند

[...]

ای عالم جان و جان عالم

دلخوش کن آدمی و آدم

تاج تو ورای تاج خورشید

تخت تو فزون ز تخت جمشید

آبادی عالم از تمامیت

[...]