فکندند چندان گروه ها گروه

که از کشته شد پشته هر سو چو کوه

بیآمد چو شد تنگ با تیغ کوه

زدند از برش بانگ تند آن گروه

به افسونگری بر سر تیغ کوه

شدند از پس پشت ایران گروه

مه ده پذیره شدش با گروه

بیاراست بزمی به فر و شکوه

به مردی یگانه به کوشش گروه

بر زخم سندان بر حمله کوه

همی تا بشد خور پس تیغ کوه

بدین گونه بُد رزم هر دو گروه

گرفتند رزمی گران همگروه

هوا گرد چون قیر شد کوه کوه

بغرید کوس و بدرید کوه

زمین گشت تار و زمان شد ستوه

ز شاهین و طیاره بر هر گروه

همی سنگ بارید چون کوه کوه

پس پشت از ایران و زابل گروه

سواران برگستوان ور چو کوه

گریزنده دیدی گروها گروه

چه از سوی دریا چه از سوی کوه