کدامین فکر ما را شرط راه است؟

چرا گه طاعت است و گه گناه است

که باشم من مرا از من خبر کن

چه معنی دارد اندر خود سفر کن

مسافر چون بود رهرو کدام است

که را گویم که او مرد تمام است

که شد بر سر وحدت واقف آخر

شناسای چه آمد عارف آخر

اگر معروف و عارف ذات پاک است

چه سودا در سر این مشت خاک است

کدامین نقطه را نطق است «اناالحق»

چه گویی هرزه بود آن یا محقق

چرا مخلوق را گویند واصل

سلوک و سیر او چون گشت حاصل

وصال ممکن و واجب به هم چیست

حدیث قرب و بعد و بیش و کم چیست

چه بحر است آنکه نطقش ساحل آمد

ز قعر او چه گوهر حاصل آمد

چه جزو است آنکه او از کل فزون است

طریق جستن آن جزو چون است

قدیم و محدث از هم چون جدا شد

که این عالم شد آن دیگر خدا شد

شراب و شمع و شاهد را چه معنی است

خراباتی شدن آخر چه دعوی است

بت و زنار و ترسایی در این کوی

همه کفر است ورنه چیست بر گوی

حی و قیوم آن سمیع بصیر

که ندارد مثال و شبه و نظیر

این معانی بسی است در قرآن

رو ببین و به اعتقاد بخوان

رو تن و جان خویش را بشناس

تا به قرآن رسی ز روی قیاس

سرّ قرآن تو آنگهی دانی

که ببینی جمال انسانی

این صفت​های هفت گانه که رفت

دائماً ذات را بود هر هفت

همه چون ذات وی قدیم الذّات

متبرا ز کثرت و هیئات

از مقولاتت اگر پرسد کسی ای شیردل

در جواب او بگو فی الحال ای چون جان و دل

جوهر است و کم و کیف است و اضافت بامتی

باز وضع و این و ملک، اَنْ یفعل و اَنْ ینفعل

مرد دراز نیکو مهتر به شهر امروز

با خواسته نشسته وز فعل خویش پیروز

نخستین فطرت پسین شمار

تویی خویشتن را به بازی مدار

هر که اینجا آشنای او نشد

باز ماند تا ابد بیگانه​وار