سر زد ز چرخ، باز هلال محرما

پر شد جهان، ز ولوله و شور ماتما

هر گوشه، گشت باز لوای عزا بپا

شد سینه ها پر انده و، دل ها پر از غما

شد شورشی چو روز قیامت، بپا به دهر

[...]

تا کی فلک؟ به آل پیمبر جفا کنی

ظلم و ستم به عترت خیرالوری کنی

گه بشکنی ز کین، در دندان مصطفی

پر خون چرا دهان رسول خدا کنی

گاهی لگد به پهلوی زهرا زدی ز کین

[...]

ای تشنه لب که کشتهٔ راه خدا تویی

لب تشنه سر بریده از قفا تویی

هم بر حسن برادر و هم سبط مصطفی

هم یادگار فاطمه و مرتضی تویی

لب تشنه جان سپردی و آبت کسی نداد

[...]

فلک تو رحم به اولاد بوتراب نکردی

مگر به کرب و بلا ظلم بی حساب نکردی

هزار سعی نمودی تو در خرابی یثرب

چرا تو غمکده شام را خراب نکردی

مگر حسین علی را به کربلا تو نکشتی

[...]

ای سر اله را تو سرپوش!

وی بادهٔ عشق را قدح نوش!

ای کز ز ره لطف و مهربانی!

پرورده پیمبرت در آغوش

ای فرش ز داغ تو عزادار!

[...]