شورش حشر به هر راهگذر می‌بینم

سیل خوناب جگر تا به کمر می‌بینم

تلخی زهر هلاهل ز شکر می‌بینم

این چه شوری‌ست که در دور قمر می‌بینم

همه آفاق پر از فتنه و شر می‌بینم

[...]

ساقی از آن باده گلرنگ ده

بر سر من دانش و فرهنگ ده

در بر من از در یاری درا

مست کن از باده گلگون مرا

باده هی از ساغر خود ده به من

[...]

ای که مغروری به جاه ومال خود

دل نسوزانی چرا بر حال خود

هست جاه ومال همچون چاه ومار

گفتمت از این الحذر ز آن الفرار

بر سرت این حد غرور از بهر چیست

[...]