بیا متاب ار زلف پرتابت بگیرم

مجوش ار جزع پرجوشت ببوسم

سفر کردم مگر چون بازگردم

به پرسش خوش در آغوشت ببوسم

مرا بر دوش خوش بد بار اندوه

[...]

سه روز رفت کز آسیب مرگ آن دلبر

مرا جگر زره دیدگان بپالوده ست

از آن زمان که رخش زیر خاک بنهفته ست

دلم ز رنج تفکر دمی نیاسوده ست

که آن دو لاله رویش چگونه پژمرده ست

[...]

بی سایه تو مباد فرقم

بی خاک درت مباد خوابم

بی یار شدم زبنده مگسل

بیهوده مبر ز چهره آبم

سلمان توام چو من نیابی

[...]

دی دلم گفت چون که کم کردی

پوشش جامه پاشش اقچه

گفتم ای دل نبینیم که نماند

اقچه در کیسه جامه در بقچه

هستی من جهان دون بستد

[...]