پیر نبود آنکه مویش شد سفید

پیر نبود آنکه بالایش خمید

پیر نبود آنکه پوشد کهنه دلق

یا برو جمع آید انبوهی ز خلق

پیر نبود آنکه خلقش پیر خواند

[...]

عشق نارالله باشد موصده

مطّلع بر جانها وافئده

آب خضر و آتش موسی است عشق

لحن داود و دم عیسی است عشق

شکر خاک از مستی مینای عشق

[...]

هر رهی رفتن ندارد پای مزد

ای بسی ره کاندران غول است و دزد

رهبری باید طلب کردن نخست

رهنمایی چابک و چالاک و چست

کاروانی خواستن دور از نفاق

[...]

جان ابراهیم و موسای کلیم

جان عیسی و شه بطحا حریم

هر گلی زان غیرت صد بوستان

عطر گلهایش ز عطرستان جان

نی دی آنجا راه یابد نی خزان

[...]

طاعت من نی ز شوق جنت است

نی ز بیم آتش پر وحشت است

از عبادت نی طمع دارم نه بیم

هرچه می خواهی بکن ما از توایم

گر ببخشی ور بسوزانی رواست

[...]