چو رستم سخن ها سراسر براند

زمژگان بسی خون دل برفشاند

گرفتند مریکدیگر را به بر

بسی بوسه دادند بر چشم و سر

وز آن جا فرامرز یل شد روان

[...]

چو یک هفته بنشست در پیشگاه

سپهبد چنین گفت با پادشاه

کز آن گنج گرشسب گرد سوار

که دادی به من زان نشان چند بار

کدامست بنمای اکنون به من

[...]

چنان بد که یک روز با انجمن

به نخجیرگه رفت آن پیلتن

در آن دشت و صحرا بسی تاخت بور

فراوان بیفکند آهو و گور

شب آمد سوی لشکرش بازگشت

[...]