|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی‌های بهار و فیضی که از آن ناشی می‌شود اشاره دارد. عالم چمن بهار را به‌عنوان منبع فیض و برکت می‌شناسد و هر جلوه‌ای از زیبایی‌های آن از همین فیض سرچشمه می‌گیرد. همچنین، از عشق و شادابی که در دل دارد، سخن می‌گوید و می‌افزاید که در کعبه دل، راهی برای گفتگو وجود ندارد، زیرا فهم و درک این فیض نیازمند درجه‌ای از معرفت و آمادگی است.
هوش مصنوعی: عالم چمن در حال شکوفایی است و بهار نشانه‌ی بخشش و نعمت است. هر زیبایی پنهان در این عالم، نشان‌دهنده‌ی لطف و فیض خداوند است.
هوش مصنوعی: نگاه به برگ‌های گل، یادآور عاشق دیوانه‌ای است که شادابی‌اش بیشتر از تأثیر شبنم بر آن گل است.
هوش مصنوعی: در کعبه دل، ارتباطی میان گفتن و شنیدن وجود ندارد، زیرا در اینجا گوش و زبان به عنوان همسفرانی هستند که تنها با کسانی که به فیض و رحمت الهی دست یافته‌اند، ارتباط دارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.